هر بار که دستم را به طرف نبودن تو دراز می کنم،دستم را به هيچانه تو می گيرم و سر بر شانه پوچی تو می گذارم.در آغوش سرشار از سرمای هيچستان تو می آرامم و می گريم،در انتظار دستی گرم که موهايم را چنگ بزند !
دستی مرا لمس می کند....
بيدار شو!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر